تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
 |
پنج شنبه 26 خرداد 1390 |
دوستان شرح پریشانی من گوش کنید/داستان غم پنهانی من گوش کنید. قصه بی سر و سامانی من گوش کنید/گفت و گوی من و حیرانی من گوش کنید. شرح این آتش جان سوز نگفتن تا کی؟/سوختم سوختم این راز نهفتن تا کی؟. ..................................................................................................................................................................... روزگاری من و دل ساکن کویی بودیم/ساکن کوی بت عربده جویی بودیم. عقل و دین باخته دیوانه رویی بودیم/بسته سلسله سلسله مویی بودیم. کس در آن سلسله غیر از من و دل بند نبود/یک گرفتار از این جمله که هستند نبود. ..................................................................................................................................................................... نرگس غمزه زنش اینهمه بیمار نداشت/سنبل پر شکنش هیچ گرفتار نداشت. اینهمه مشتری و گرمی بازار نداشت/یوسفی بود ولی هیچ خریدار نداشت. اول آنکس که خریدار شدش من بودم/باعث گرمی بازار شدش من بودم. ..................................................................................................................................................................... عشق من شد سبب خوبی و رعنایی او/داد رسوایی من شهرت زیبایی او. بسکه دادم همه جا شرح دلارایی او/شهر پر گشت ز غوغای تماشایی او. این زمان عاشق سرگشته فراوان دارد/کی سر برگ من بی سروسامان دارد. ..................................................................................................................................................................... چاره اینست و ندارم به از این رای دگر/که دهم جای دگر دل به دل آرای دگر. چشم خود فرش کنم زیر کف پای دگر/بر کف پای دگر بوسه زنم جای دگر. بعد از این رای من اینست و همین خواهد بود/من بر این هستم و البته چنین خواهد بود. ..................................................................................................................................................................... پیش او یار نو و یار کهن هردو یکی ست/حرمت مدعی و حرمت من هردو یکی سی. قول زاغ و غزل مرغ چمن هردو یکی ست/نغمه بلبل و غوغای زغن هر دو یکی ست. این ندانسته که قدر همه یکسان نبود/زاغ را مرتبه مرغ خوش الحان نبود. ..................................................................................................................................................................... چون چنین است پی کار دگر باشم به/چند روزی پی دلدار دگر باشم به. عندلیب گل رخسار دگر باشم به/مرغ خوش نغمه گلزار دگر باشم به. نوگلی کو که شوم بلبل دستان سازش/سازم از تازه جوانان چمن ممتازش. ..................................................................................................................................................................... آن که بر جانم از او دم به دم آزاری هست/میتوان یافت که بر دل ز منش یاری هست. از من و بندگی من اگر اش عاری هست/بفروشد که به هر گوشه خریداری هست. به وفاداری من نیست در این شهر کسی/بنده ای همچو مرا هست خریدار بسی. ...................................................................................................................................................................... مدتی در ره عشق تو دویدیم بس است/راه صد بادیه درد بریدیم بس است. قدم از راه طلب باز کشیدیم بس است/اول و آخر این مرحله دیدیم بس است. بعد از این ما و سر کوی دل آرای دگر/با غزالی به غزلخوانی و غوغای دگر. .....................................................................................................................................................................
تو مپندار که مهر از دل محزون نرود/آتش عشق به جان افتد و بیرون نرود وین محبت به صد افسانه و افسون نرود/چه گمان غلط است این برود چون نرود چند کس از تو و یاران تو آزرده شود/دوزخ از سردی این طایفه افسرده شود ..................................................................................................................................................................... ای پسر چند به کام دگرانت بینم/سرخوش و مست ز جام دگرانت بینم مایه عیش مدام دگرانت بینم/ساقی مجلس عام دگرانت بینم تو چه دانی که شدی یار چه بی باکی چند/چه هوسها که ندارند هوسناکی چند ..................................................................................................................................................................... یار این طایفه خانه برانداز مباش/از تو حیف است به این طایفه دمساز مباش میشوی شهره به این فرقه هم آواز مباش/غافل از لعب حریفان دغل باز مباش به که مشغول به این شغل نسازی خود را/این نه کاری ست مبادا که ببازی خود را ..................................................................................................................................................................... در کمین تو بسی عیب شماران هستند/سینه پر درد ز تو کینه گذاران هستند داغ بر سینه ز تو سینه فکاران هستند/غرض اینست که در قصد تو یاران هستند باش مردانه که ناگاه قفایی نخوری/واقف کشتی خود باش که پایی نخوری ..................................................................................................................................................................... گرچه از خاطر وحشی هوس روی تو رفت/وز دلش آرزوی قامت دلجوی تو رفت شد دل آزرده و آزرده دل از کوی تو رفت/با دل پر گله از ناخوشی خوی تو رفت حاش لله که وفای تو فراموش کند/سخن مصلحت آمیز کسان گوش کند
(وحشی بافقی)
نظرات شما عزیزان:
.gif){kind=small}
 نویسنده : سرگشته
 |
    |
