تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
 |
چهار شنبه 25 خرداد 1390 |
شاعر آمريكايي به نام والت ويتمن مي گويد: « من خويشتنم را جشن مي گيرم. من خويشتنم را آواز مي خوانم و بر من هرچه مي گذرد بر تو هم مي گذرد، زيرا هر اتمي كه به من تعلق دارد به تو هم تعلق دارد. » اين پيام تمام مكاشفه گران عالم، پيام تمام كسانيكه به شناخت رسيده اند، مي باشد. بگذار همه قلبت بگويد:« من خويشتنم را جشن مي گيرم. من خويشتنم را آواز مي خوانم. » اما به ياد داشته باش كه خويشتن همان « خود » نيست، بلكه چيزي فراتر از خود است. «خود »، ساخته و پرداخته ي توست. خويشتن، جزيي از وجود خداست. جزيي از وجود برتر توست. خويشتن، تو را فردي جدا و مستقل نمي سازد. از تو يك جزيره نمي سازد. تو را در وحدت با كل نگاه مي دارد. از اين روست بزم شادي، از اين روست شادماني، از اين روست شور و سرمستي. عشق، شادماني، بزم شادي، خدا، حقيقت، آزادي – همه اينها جنبه هاي متفاوت يك پديده واحد هستند. تو «خود » را ترك گفته اي. وارد واقعيتي چند بعدي شده اي كه همه اينها رادر بردارد. اما براي اين كار نيازمند شهامت هستي. نيازمند جرات هستي. شهامت كافي پيدا كن تا با تمام وجود زندگي كني. تا همساز با نامحدود، همسازبا جاودان زندگي كني.
نظرات شما عزیزان:
 نویسنده : سرگشته
 |
    |
